Wizy do USA

Rodzaje wiz

 

Wiza służbowa / turystyczna

Wiza pracownicza

Wiza studencka

Wiza dla uczestników wymiany

Wizy tranzytowe / wizy dla członków załogi samolotu lub statku

Wizy dla pracowników instytucji religijnych

Wiza dla dziennikarzy i przedstawicieli mediów

Wiza dla personelu pomocniczego i pomocy domowej

 

 

Wiza służbowa / turystyczna  (B-1/B-2)

 

Wiza na pobyt czasowy B-1/B-2 jest przeznaczona dla osób udających się do Stanów Zjednoczonych w celach służbowych (B-1), turystycznych oraz na leczenie (B-2).

Wiza B-1 będzie odpowiednia, jeżeli planowana podróż ma na celu i obejmuje:

• konsultacje z partnerami biznesowymi, udział w spotkaniu biznesowym, negocjacje kontraktów
• udział w konferencji naukowej, zjazdy, seminaria,dla lektorów, wykładowców, studentów medycyny.
• uregulowanie spraw majątkowych,
• działalność handlową, dla przedsiębiorców
• serwis gwarancyjny
• wolontariat

Pracownicy naukowi udający się do USA służbowo np. na wykłady mogą podróżować z wizą B-1. Również ci wykładowcy, którzy otrzymują honorarium oraz zwrot ewentualnych nieprzewidzianych kosztów mogą korzystać ze statusu B-1 pod warunkiem, że:

• działalność naukowa podjęta w danej placówce trwa nie dłużej niż dziewięć dni;
• odbywa się w placówce naukowej typu non profit, szkole wyższej, państwowym ośrodku naukowym lub innych ośrodkach stowarzyszonych lub przynależnych typu non profit;
• działalność przebiega z korzyścią dla instytucji, w której się odbywa oraz w ciągu ostatnich sześciu miesięcy osoba podejmująca tę działalność nie przyjmowała podobnych honorariów od więcej niż pięciu takich instytucji.

Naukowcy-badacze zainteresowani uczestnictwem w programach niezależnych badań naukowych mogą ubiegać się o wizę B-1 pod warunkiem, że nie otrzymają za nie wynagrodzenia z amerykańskich źródeł finansowania, a efekty badań nie będą wykorzystane przez amerykańskie instytucje.

Konferencje, Zjazdy, Seminaria - Uczestnicy różnego rodzaju konferencji naukowych, zjazdów profesjonalistów, seminariów biznesowych mogą podróżować na podstawie wizy B-1, o ile spełniają standardowe wymagania wobec osób ubiegających się o wizę nieimigracyjną. Posiadacze wizy B-1 mogą przedstawiać na konferencji swoje publikacje, ale nieodpłatnie.

Studenci zagranicznych uczelni medycznych udający się do USA w celu podjęcia bezpłatnej praktyki w szpitalu akademickim mogą ubiegać się o wizę B-1. Praktyka dostępna jest wyłącznie dla studentów medycyny, którzy w ramach trzeciego lub czwartego roku studiów powinni zaliczyć zajęcia praktyczne. Ten rodzaj praktyki zapewnia uczestnikom uzyskanie doświadczenia i praktycznej wiedzy z różnych dziedzin medycyny pod nadzorem lekarza opiekuna w amerykańskim szpitalu. Dla wielu zagranicznych studentów stanowi ważny element edukacji.

Pomoc domowa / Personel pomocniczy - ta kategoria wizowa obejmuje, m.in kucharzy, lokai, kierowców, pokojówki, gosposie, opiekunki, ogrodników oraz osoby do towarzystwa zatrudnione bezpośrednio przez posiadaczy wiz nie imigracyjnych udających się do USA. Osoby zatrudnione w powyższym charakterze wyjeżdzające do/z pracodawcą posiadającym wizę nieimigracyjną mogą ubiegać się o wizę B-1.

Personel pomocniczy wyjeżdżający do/z pracodawcą do USA może ubiegać się o wizę B-1 jeżeli:

• Pracownik był zatrudniony poza Stanami Zjednoczonymi u danego pracodawcy co najmniej przez rok do wyjazdu pracodawcy do USA. W przypadku jeżeli stosunek pracy nawiązano bezpośrednio przed złożeniem podania o wizę, pracodawca powinien wykazać, iż przez ostatnie lata regularnie zatrudniał personel pomocniczy na stałe lub sezonowo.
• Pracownik ma co najmniej roczne doświadczenie jako personel pomocniczy, potwierdzone zaświadczeniami od poprzednich pracodawców.
• Pracodawca będzie jedynym zatrudniającym oraz zapewni pracownikowi bezpłatne zakwaterowanie, posiłki i przelot w obie strony, zgodnie z warunkami umowy o pracę.

Wizy dla osób towarzyszących obywatelowi USA

Personel pomocniczy wyjeżdżający do/z pracodawcą, obywatelem amerykańskim może kwalifikować się do uzyskania wizy B-1. Dotyczy to sytuacji, gdy pracodawca zamieszkuje poza USA i przyjeżdża na pobyt czasowy do Stanów Zjednoczonych, lub gdy pracodawca bywa oddelegowany do zagranicznego oddziału firmy na dwa lata lub dłużej i przyjeżdża do Stanów Zjednoczonych na pobyt czasowy nie przekraczający czterech lat.  Nie ma możliwości ubiegania się o wizę B-1, jeżeli pracodawca przybywa do Stanów Zjednoczonych z zamiarem pozostania na stałe, mimo iż poprzednio zatrudniał pracownika poza granicami USA. Ponadto

• stosunek pracy zawiązano przynajmniej sześć miesięcy przed wyjazdem pracodawcy do USA lub pracodawca regularnie zatrudniał personel pomocniczy w takim samym wymiarze za granicą;
• pracownik posiada przynajmniej roczne doświadczenie zawodowe w pracy jako personel pomocniczy, potwierdzone zaświadczeniami od poprzednich pracodawców;
• pracodawca będzie jedynym zatrudniającym oraz zapewni pracownikowi bezpłatne zakwaterowanie, posiłki i przelot w obie strony, zgodnie z warunkami umowy o pracę.

 

Kategorie sportowców, uczestników wydarzeń artystycznych oraz członków załogi prywatnego jachtu którzy mogą ubiegać się o wizę B1:

• Zawodowi sportowcy np. gracze w golfa lub kierowcy wyścigowi udający się do USA na zawody, pod warunkiem że nie otrzymują wynagrodzenia innego niż ewentualna nagroda za medal.
• Sportowcy i członkowie zespołów sportowych udający się do USA w charakterze członka drużyny zagranicznej na zawody, podczas których współzawodniczą z innymi drużynami, pod warunkiem że:

1. jednostki macierzyste bądź kluby, w których ci sportowcy grają na co dzień znajdują się poza USA;
2. dochody drużyn i wynagrodzenia sportowców uzyskiwane są poza USA;
3. drużyny i sportowcy są członkami ligi międzynarodowej lub organizowane zawody mają charakter międzynarodowy.

• Hokeiści amatorzy zaproszeni do zawodowej drużyny w trakcie sezonu lub rozgrywek na próbę. Zamiast zawodowych kontraktów podpisują oni umowę wstępną z Krajową Ligą Hokejową (NHL), czyli jednostką macierzystą. Zgodnie z warunkami umowy wstępnej, hokeista otrzyma jedynie zwrot podstawowych kosztów takich jak koszty podróży, pobytu w hotelu, wyżywienia i przejazdów. Podczas ubiegania się o wizę należy przedstawić egzemplarz umowy wstępnej oraz list z NHL z opisem zadań. Jeśli przedstawienie umowy nie jest możliwe, list z NHL powinien zawierać dokładny opis jej warunków oraz oświadczenie, że została ona podpisana.
• Członkowie załogi prywatnego jachtu, którzy udowodnią, że zamieszkują poza USA i nie zamierzają opuszczać na stałe kraju swojego zamieszkania. Nie ma znaczenia z jakiego kraju pochodzi jacht. Jacht wypłynie z portu macierzystego i będzie przebywać na wodach terytorialnych USA powyżej 29 dni.
• Osoba udająca się do USA na występy, jeśli:

1. będzie uczestniczyć wyłącznie w programie kulturalnym sponsorowanym przez kraj, który ją deleguje;
2. widownia nie płaci za wstęp na program
3. wszelkie koszty, łącznie z delegacją pokrywane są z budżetu kraju, który deleguje na występy.

 

Wiza B-2 będzie odpowiednia, jeżeli planowany wyjazd ma charakter rekreacyjny:

• turystyka,
• odwiedziny u przyjaciół lub krewnych,
• wyjazd na leczenie,
• czynności o charakterze korporacyjnym, społecznym lub usługowym.

Wiza przeznaczona jest również dla osób, które, występując, jako amatorzy, będą brały udział w zawodach sportowych, występach muzycznych lub innego rodzaju wydarzeniach i konkursach, nie otrzymując za to wynagrodzenia.

 

Wizy B-1 i B-2 są często łączone i wydawane jako jedna wiza: B-1/B-2.

Wymagania

Każda osoba ubiegająca się o wizę B-1/B-2 na pobyt czasowy musi wykazać urzędnikowi konsularnemu, że kwalifikuje się do otrzymania wizy amerykańskiej:

- udaje się do USA na pobyt czasowy, w celach służbowych, turystycznych lub podjęcia leczenia,

- planuje pozostać jedynie przez określony czas w Stanach Zjednoczonych,

- posiada środki finansowe na pokrycie wydatków w USA,

- mieszka na stałe poza Stanami Zjednoczonymi oraz łączą ją z krajem zamieszkania powiązania rodzinne, społeczne, ekonomiczne, które gwarantują, że po zakończeniu pobytu opuści USA.

Podanie wizowe powinno zawierać wszystkie niezbędne dane. Osoby ubiegające się o wizę mogą przynieść dodatkowe dokumenty, które pomogą określić cel podróży. W przypadku wyjazdów służbowych może to być zaproszenie z instytucji w Stanach Zjednoczonych, (jeśli jest to wyjazd na zaproszenie) i/lub pismo z polskiej firmy delegującej z podaniem celu wizyty w USA i innych podstawowych informacji dotyczących wyjazdu (długość pobytu, miejsce pobytu, etc.).

Osoby udające się do USA w celu podjęcia praktyki medycznej powinny załączyć do wniosku wizowego list z amerykańskiej uczelni medycznej określający charakter praktyki oraz czas jej trwania.

Ubiegający się o wizę jako personel pomocniczy powinien przedstawić umowę o pracę w oryginale, opatrzoną datą i podpisaną przez pracownika i pracodawcę. W przypadku osób towarzyszących obywatelom amerykańskim umowa powinna zawierać zapis o co najmniej dwutygodniowym okresie wypowiedzenia, obowiązującym obie strony.

Osoby udające się do USA, aby podjąć leczenie poza wymaganymi dokumentami muszą przedłożyć:

- pismo z diagnozą medyczną od lekarza prowadzącego opisujące rodzaj dolegliwości oraz wyjaśniające powód podjęcia leczenia w Stanach Zjednoczonych,

- pismo od lekarza lub placówki zdrowia w USA, w którym wyrażona jest chęć przeprowadzenia leczenia danego przypadku oraz określona długość i koszt leczenia. (np. opieki lekarskiej, opłaty za pobyt w szpitalu, diagnostyki),

- oświadczenie osoby lub organizacji o pokryciu kosztów transportu, zakwaterowania i procedur medycznych. Osoby gwarantujące pokrycie kosztów muszą przedłożyć potwierdzenie zdolności finansowej w postaci wyciągu z banku lub inne potwierdzenie dochodów/oszczędności lub kopie zeznań podatkowych poświadczone za zgodność z oryginałem.

Można również przynieść wszelkie inne dokumenty, które potwierdzają informacje przekazane urzędnikowi konsularnemu.

Osoby, które ubiegają się o wizy do USA w innych celach np. studenci, pracownicy tymczasowi, marynarze, dziennikarze itp. muszą ubiegać się o odpowiednią kategorię wizową. Jeżeli celem podroży jest odbycie kursu w wymiarze 18 lub więcej godzin tygodniowo, należy ubiegać się o wizę studencką. Osoby podróżujące do Stanów Zjednoczonych, które będą brały udział w zajęciach, seminariach lub konferencjach w celu zaliczenia przedmiotów lub zajęć niezbędnych do uzyskania tytułu naukowego lub zawodowego, w USA czy też w Polsce, muszą ubiegać się o wizę studencką.

Dziennikarze reprezentujący zagraniczną prasę, radio, film czy telewizję, którzy podróżują do USA w ramach wykonywanego zawodu powinni posiadać wizę dziennikarską – I.

Wizy służbowe B1 nie są odpowiednie dla tego rodzaju podroży.

Zamieszczone tutaj oraz dodatkowe informacje o wizach służbowych i turystycznych znajdują się na stronie Departamentu Stanu: https://ceac.state.gov/genniv/

 

Wizy tranzytowe C

Osoby będące w Stanach Zjednoczonych przejazdem powinny posiadać wizy C-1. Posiadacze wiz B1/B2 nie muszą ubiegać się o wizę C-1.

Osoby ubiegające się o wizy tranzytowe muszą udowodnić, że kwalifikują się do ich uzyskania.

 

Podróż służbowa A

Aby osoba ubiegająca się o wizę A-1 lub A-2 zakwalifikowała się do jej otrzymania, powinna podróżować do Stanów Zjednoczonych w charakterze przedstawiciela swojego rządu i prowadzić działalność wyłącznie z tym związaną. Osoba pełniąca obowiązki prezydenta danego kraju zawsze otrzymuje wizę A-1, bez względu na charakter podróży. Przedstawiciele władz samorządowych reprezentujący województwo, okręg, gminę lub inne lokalne jednostki administracyjne, nie kwalifikują się do uzyskania wizy A, lecz wizy B-1/B-2.

Osoby starające się o wizy typu A oprócz wymaganych dokumentów muszą przedłożyć notę dyplomatyczną lub pismo z ministerstwa wyjaśniające cel podroży.

Osoby ubiegające się o wizy A nie wnoszą opłaty wizowej.

Urzędnicy rządowi podróżujący do USA w celach związanych z działalnością pozarządową lub handlową lub w celach turystycznych, nie kwalifikują się do ubiegania się o wizy dyplomatyczne i powinni ubiegać się o odpowiedni rodzaj wizy: H, L lub B.

Podróżni wyjeżdżający do USA na okres krótszy niż 90 dni i kwalifikujący się do otrzymania wiz w kategorii A, uzyskają wizy z adnotacją "TDY" (pełniący tymczasowe obowiązki). Zagraniczni urzędnicy udający się do Stanów Zjednoczonych z oficjalną wizytą powinni uzyskać wizę A przed udaniem się w podróż. Nie mogą oni posługiwać się wizami turystycznymi.

Wizy dla osób towarzyszących posiadaczowi wizy A-1 lub A-2.

Osoby zatrudnione jako personel pomocniczy u posiadacza wizy A-1 lub A-2, który udaje się do USA lub już tam przebywa mogą uzyskać wizę A-3. Osoby ubiegające się o wizy typu A-3 nie wnoszą opłat wizowych.

Wizy dla członków załogi samolotu lub statku C-1/D

Członkowie załogi statku lub samolotu kwalifikują się do uzyskania wizy w szczególnej kategorii w zależności od zakresu wykonywanych obowiązków i prac. Grupy składające się z pięciu lub więcej członków załogi samolotu lub statku muszą umówić się na grupowe spotkanie z konsulem. Są to grupy:

• Członkowie załóg międzynarodowych linii lotniczych
• Marynarze
• Osoby zatrudnione w suchym doku i inżynierowie serwisu
• Osoby zatrudnione na szelfie kontynentalnym (OCS)
• Prywatne jachty
• Wakacje, urlop
• Członkowie najbliższej rodziny

 Marynarze

• Wizy C-1/D są wydawane tym członkom załóg, których obecność jest niezbędna dla prawidłowej obsługi rejsu. Aby ustalić, czy dany członek załogi kwalifikuje się do otrzymania wizy C-1/D brany jest pod uwagę zakres obowiązków i prac wykonywanych na statku. Takie osoby muszą przedstawić książeczkę marynarską oraz pismo z agencji i/lub linii rejsowych potwierdzające ich zatrudnienie na pokładzie statku. Takie pismo powinno zawierać imię i nazwisko osoby ubiegającej się o wizę, szczegółowe informacje na temat celu wyjazdu, długości kontraktu, nazwy statku, lokalizacji statku, kompletnego planu rejsu, zakresu obowiązków i rangi/stanowiska danego członka załogi.

Osoby zatrudnione w suchym doku i inżynierowie serwisu

• Członkowie załogi statku zatrudnieni do pracy w suchym doku powinni ubiegać się o odpowiednią wizę pracowniczą (H-2). W przypadku, kiedy wykonywana praca będzie naprawą gwarancyjną osoby takie kwalifikują się do otrzymania wizy B-1 jako inżynierowie serwisu.

Osoby zatrudnione na szelfie kontynentalnym (OCS)

• Pracownicy jednostek zatrudnionych na szelfie kontynentalnym powinni posiadać wizy B-1 OCS. Do wniosku wizowego należy dołączyć pismo od amerykańskich służb ochrony wybrzeża (U.S. Coast Guard) zezwalające na zatrudnienie obcokrajowców. Osoby zatrudnione na szelfie kontynentalnym, które posiadają ważne wizy B1/B2 nie muszą ubiegać się o nową wizę pod warunkiem, że będą podróżować z pismem od służb ochrony wybrzeża wyjaśniającym cel wyjazdu. Jeśli takie osoby chcą uniknąć rygorystycznej kontroli mogą ubiegać się o wizy B1 z adnotacją OCS, jednakże ich dotychczasowe wizy B1/B2 zostaną unieważnione.

Prywatne jachty

• Osoby zatrudnione na prywatnym jachcie wypływającym z zagranicznego portu i przebywającym w strefie amerykańskich wód terytorialnych przez ponad 29 dni powinny ubiegać się o wizy B-1.

Członkowie najbliższej rodziny

• Członkowie najbliższej rodziny planujący wyjechać do USA z osobami posiadającymi wizy D powinni ubiegać się o wizy B-2.

 

Wizy dla inwestorów i przedsiębiorców E-1/E-2

Wizy (E-2) są dla osób planujących inwestycję w Stanach Zjednoczonych a wizy (E-1) - dla przedsiębiorców prowadzących współpracę handlową z amerykańską firmą.

O wizy nieimigracyjne dla przedsiębiorców i inwestorów mogą ubiegać się obywatele państw, które zawarły ze Stanami Zjednoczonymi umowę o handlu i żegludze morskiej. Osoby te udają się do USA, aby:

 1) prowadzić działalność handlową na dużą skalę, w tym również w sferze usług i technologii, a wymiana odbywa się głównie pomiędzy Stanami Zjednoczonymi, a państwem będącym stroną tej umowy;

 2) rozwinąć i kierować działalnością przedsiębiorstwa, w którym dany obcokrajowiec zainwestował lub inwestuje kapitał o znacznej wartości.

Wymogi stawiane osobom ubiegającym się o wizy dla przedsiębiorców (E-1)

• Osoba ta powinna być obywatelem państwa objętego umową o handlu ze Stanami Zjednoczonymi.
• Firma handlowa w Stanach Zjednoczonych, w której będzie ona pracować, musi pochodzić z państwa objętego tą umową.
• Międzynarodowa wymiana handlowa musi być „znaczna" w tym sensie, że handel zachodzi ciągle i na dużą skalę.
• Wymiana handlowa musi odbywać się głównie między Stanami Zjednoczonymi a państwem objętym układem, co oznacza, że ponad 50 procent międzynarodowych obrotów handlowych, o których tu mowa, musi zachodzić między Stanami Zjednoczonymi a państwem, którego obywatelem jest osoba ubiegająca się o wizę.
• Osoba ubiegająca się o wizę musi zajmować stanowisko kierownicze albo posiadać bardzo wyspecjalizowane umiejętności, które są niezbędne do efektywnego działania firmy. Inni pracownicy wykwalifikowani lub niewykwalifikowani nie mogą otrzymać wizy tego rodzaju.

Osoba ubiegająca się o wizę nie może posiadać zamiarów pozostania na terenie USA po wygaśnięciu statusu E-1.

Wymogi stawiane osobom ubiegającym się o wizy dla inwestorów (E-2)

• Inwestor, osoba fizyczna lub prawna, powinna pochodzić z państwa objętego umową o handlu ze Stanami Zjednoczonymi.
• Osoba ubiegająca się o wizę już zainwestowała kapitał lub jest w trakcie wnoszenia inwestycji.
• Inwestor powinien posiadać kontrolę nad zasobami finansowymi przedsiębiorstwa, a inwestycja powinna mieć charakter komercyjny. Kapitał nie może pochodzić z kredytów zabezpieczonych aktywami przedsiębiorstwa, którego dotyczy inwestycja.
• Inwestycja dotyczy przedsiębiorstwa rzeczywiście działającego na rynku. Nie są brane pod uwagę inwestycje oparte na spekulacji lub nie wykazujące żadnej działalności. Wolne środki na rachunku bankowym lub papiery wartościowe nie są uznawane za inwestycję.
• Inwestycja musi być znaczna i powinna zapewnić rentowną działalność przedsiębiorstwa. W przypadku przedsięwzięć nie wymagających dużych nakładów finansowych, procentowy udział tej inwestycji w wartości całego przedsięwzięcia powinien być wysoki. Jeśli przedsięwzięcie ma charakter wysokonakładowy, procentowy udział inwestycji może być niższy.
• Inwestycja nie może być bliska progu opłacalności. Musi przynosić dochód znacznie przewyższający koszty utrzymania inwestora i jego rodziny lub musi pozytywnie wpływać na gospodarkę USA.
• Osoba ubiegająca się o wizę posiada wystarczający potencjał, by rozwinąć przedsiębiorstwo i nim zarządzać.
• Jeżeli osoba ubiegająca się o wizę nie jest głównym inwestorem, powinna zajmować stanowisko kierownicze, albo posiadać specjalistyczną wiedzę. Inni pracownicy, w tym wykwalifikowani, nie mogą otrzymać wizy tego rodzaju.

Osoba ubiegająca się o wizę nie może posiadać zamiarów pozostania na terenie USA po wygaśnięciu statusu E-2.

Małżonkowie i dzieci

Niezależnie od posiadanego obywatelstwa, małżonkowie i dzieci w stanie wolnym poniżej 21 roku życia, pragnący towarzyszyć lub dołączyć do posiadacza wizy E-1 lub E-2 w USA, mogą na czas jego pobytu ubiegać się o wizę dla członków rodziny posiadacza wizy E. W przypadku, gdy członkowie rodziny nie ubiegają się o wizy razem z przedsiębiorcą lub inwestorem, małżonkowie powinni przedstawić odpis aktu małżeństwa, zaś dzieci - aktu urodzenia. Małżonkowie i dzieci nie zamierzający pomieszkiwać w USA z posiadaczem wizy E-1 lub E-2, lecz jedynie go odwiedzać, mogą ubiegać się o wizy turystyczne (B-2). Małżonkowie posiadaczy wiz E-1 i E-2 jako członkowie ich rodzin mogą ubiegać się o zezwolenie na pracę.

Wymagane dokumenty

Osoby ubiegające się o wizy dla przedsiębiorców (E-1) lub dla inwestorów (E-2) (tylko wtedy, gdy zajmują kierownicze stanowisko) oprócz wymaganych dokumentów powinny przedłożyć wypełniony i podpisany formularz DS-156E. Osoby ubiegające się o Wizy E powinny również przedstawić dokumenty świadczące o tym, iż działalność handlowa bądź inwestycyjna spełnia wymogi prawne.

 

Wiza Studencka F-1

Osoby planujące podjąć naukę na amerykańskim uniwersytecie, w innym ośrodku akademickim, szkole podstawowej, średniej lub językowej powinny starać się o wizę F-1.

Wiza F-1 nie może być wydana osobie zamierzającej pobierać naukę w publicznej szkole podstawowej (klasy 0-8, przybliżony wiek 5-14 lat) oraz budżetowych ośrodkach edukacyjnych takich jak państwowe centra nauki języków. Uczniowie klas 9-12 (przybliżony wiek 14-18 lat) posiadający wizę F-1 mogą kształcić się w szkołach publicznych w okresie nie dłuższym niż rok. Zanim jednak otrzymają wizę powinni przedstawić dowody na uiszczenie pełnej, niesubsydiowanej kwoty czesnego. Wymóg ten nie dotyczy uczniów planujących naukę w prywatnych szkołach podstawowych i średnich.

Wiza M-1 - osoby planujące wyjazd do USA w celu podniesienia kwalifikacji na kursach specjalistycznych o charakterze innym niż naukowo-akademicki np. w szkołach zawodowych powinny ubiegać się o wizę M-1.

Wjazd i długość pobytu na terenie USA

Osoby, które po raz pierwszy otrzymały wizy F-1 lub M-1 mogą wjechać na teren USA nie wcześniej niż na 30 dni przed datą rejestracji zamieszczoną na formularzach I-20A-B lub I-20M-N. Ograniczenie to nie dotyczy osób przekraczających granicę po raz kolejny, aby kontynuować naukę wcześniej już rozpoczętą. Mogą one podróżować do USA w dowolnym czasie. Posiadacz wizy F-1 może pozostawać na terenie USA jeszcze w ciągu 60 dni po zakończeniu nauki lub kursu. Uwaga: w przypadku osoby posiadającej wizę F-1 nauka w państwowej szkole średniej nie może w sumie trwać dłużej niż 12 miesięcy.

Posiadacz wizy M-1 może pozostawać na terenie USA w czasie trwania kursu oraz dodatkowo 30 dni po zakończeniu nauki, w sumie nie dłużej jednak niż rok. Długość kursu oznaczona jest na formularzu I-20M-N.

Osoby planujące pozostać dłużej na terenie USA powinny złożyć w Urzędzie Imigracyjnym właściwym dla miejsca zamieszkania podanie o uregulowanie statusu lub przedłużenie zezwolenia na pobyt.

Program Wymiany Studenckiej

Osoby planujące naukę w ośrodkach akademickich na terenie USA z reguły powinny ubiegać się o wizę studencką F-1. Jednakże studenci uczelni zagranicznych przybywający do USA na jeden semestr lub rok w ramach programu swoich studiów mogą ubiegać się o wizę J-1. Wcześniej należy się upewnić, że wybrana uczelnia jest uczestnikiem programu wymiany studentów. Jeśli nie, właściwym typem wizy będzie wiza F-1.

Uczestnicy rocznej lub semestralnej wymiany dla uczniów szkół średnich mogą ubiegać się o wizę F-1 lub wizę J-1

Profesor / Wykładowca / Lektor

Pracownicy naukowi udający się do USA służbowo np. na wykłady mogą podróżować z wizą B-1. Również ci wykładowcy, którzy otrzymują honorarium oraz zwrot ewentualnych nieprzewidzianych kosztów mogą korzystać ze statusu B-1 pod warunkiem, że:

• działalność naukowa podjęta w danej placówce trwa nie dłużej niż dziewięć dni;
• odbywa się w placówce naukowej typu non profit, szkole wyższej, państwowym ośrodku naukowym lub innych ośrodkach stowarzyszonych lub przynależnych typu non profit;
• działalność przebiega z korzyścią dla instytucji, w której się odbywa oraz w ciągu ostatnich sześciu miesięcy osoba podejmująca tę działalność nie przyjmowała podobnych honorariów od więcej niż pięciu takich instytucji.

Jeśli planowana działalność nie pokrywa się z powyższym opisem osoba zainteresowana powinna ubiegać się o wizę w ramach programu wymiany (J-1) lub wizę z pozwoleniem na podjęcie pracy tymczasowej (H-1).

Praktyka medyczna

Studenci zagranicznych uczelni medycznych udający się do USA w celu podjęcia bezpłatnej praktyki w szpitalu akademickim mogą ubiegać się o wizę B-1. Uwaga:  Praktyka dostępna jest wyłącznie dla studentów medycyny, którzy w ramach trzeciego lub czwartego roku studiów powinni zaliczyć zajęcia praktyczne. Ten rodzaj praktyki zapewnia uczestnikom uzyskanie doświadczenia i praktycznej wiedzy z różnych dziedzin medycyny pod nadzorem lekarza opiekuna w amerykańskim szpitalu. Dla wielu zagranicznych studentów stanowi ważny element edukacji. W przypadku osób pragnących odbyć podyplomową specjalizację medyczną w USA wymagana jest najczęściej wiza J-1.

Osoby udające się do USA w celu podjęcia praktyki medycznej powinny załączyć do wniosku wizowego list z amerykańskiej uczelni medycznej określający charakter praktyki oraz czas jej trwania.

Osoby udające się do USA w celu podjęcia stażu w studium fizjoterapii, stomatologii, pielęgniarstwa  lub weterynarii powinny ubiegać się o wizę w ramach programu wymiany (J-1) lub w ramach programu szkoleń (H-3).

Naukowcy-badacze

Osoby zainteresowane uczestnictwem w programach niezależnych badań naukowych mogą ubiegać się o wizę B-1 pod warunkiem, że nie otrzymają za nie wynagrodzenia z amerykańskich źródeł finansowania, a efekty badań nie będą wykorzystane przez amerykańskie instytucje. W przeciwnym razie należy ubiegać się o wizę w ramach programu wymiany (J-1) lub wizę z pozwoleniem na pracę tymczasową (H-1).

Konferencje, Zjazdy, Seminaria

Uczestnicy różnego rodzaju konferencji naukowych, zjazdów profesjonalistów, seminariów biznesowych mogą podróżować na podstawie wizy B-1, o ile spełniają standardowe wymagania wobec osób ubiegających się o wizę nieimigracyjną. Posiadacze wizy B-1 mogą przedstawiać na konferencji swoje publikacje, ale nieodpłatnie. Osoby otrzymujące honorarium mogą korzystać z wizy B-1, o ile zostaną spełnione następujące warunki:

• działalność naukowa podjęta w danej placówce trwa nie dłużej niż dziewięć dni;
• odbywa się w placówce naukowej typu non profit, szkole wyższej, państwowym ośrodku naukowym lub innych ośrodkach stowarzyszonych lub przynależnych typu non profit;
• działalność przebiega z korzyścią dla instytucji, w której się odbywa;
• w ciągu ostatnich sześciu miesięcy osoba podejmująca tę działalność nie przyjmowała podobnych honorariów od więcej niż pięciu takich instytucji.

Jeśli planowana działalność nie pokrywa się z powyższym opisem osoba zainteresowana powinna ubiegać się o wizę w ramach programu wymiany (J-1) lub wizę z pozwoleniem na podjęcie pracy tymczasowej (H-1).

Co robić przed rozpoczęciem starań o wizę F i M?

Osoby ubiegające się o wizę typu F powinny uzyskać z uczelni lub szkoły w USA formularz I-20A-B (Certificate of Eligibility for Nonimmigrant F-1 Student Status - For Academic or Language Students), a osoby ubiegające się o wizę M-1 formularz I-20M-N (Certificate of Eligibility for Nonimmigrant M-1 Student Status Form). Formularze mogą być wydawane przez szkoły oraz inne ośrodki edukacyjne posiadające zezwolenie na przyjęcie zagranicznych studentów. Posiadanie formularzy I-20A-B i I-20M-N nie upoważnia do przekroczenia granicy USA, niezbędna jest wiza.

Opłata za rejestrację w systemie SEVIS

Po wydaniu formularza I-20 amerykańska szkoła zobowiązana jest do elektronicznej rejestracji studenta w systemie SEVIS. Wiza nie może być wydana, jeśli informacje zawarte na formularzu I-20 nie zostały wprowadzone do bazy danych SEVIS.

Osoby posiadające formularz I-20 wnoszą dodatkową opłatę za rejestrację w systemie SEVIS. Opłatę należy uiścić przed spotkaniem z konsulem. Opłata jest bezzwrotna, jednorazowa i należy ją wnieść za każdym razem, gdy student bierze udział w kolejnym, innym programie. Dla studentów z wizą F lub M oznacza to na ogół, że opłata jest ważna dopóty, dopóki zachowują status studenta w USA, bez względu na ewentualne zmiany szkół.

Osoby ubiegające się o wizy F-2, M-2, J-2 nie wnoszą oddzielnej opłaty SEVIS.

Z dniem 27 października 2008 r. opłata SEVIS wynosi 200 USD

 Małżonkowie i dzieci

Jeśli posiadacz wizy F-1 lub M-1 pragnie wyjechać do USA wraz z rodziną, jego małżonkowie oraz dzieci (w stanie wolnym poniżej 21 roku życia) mogą ubiegać się o wizy dla osób towarzyszących typu F-2 i M-2. W przypadku, gdy rodzina nie zamierza towarzyszyć posiadaczowi wizy F-1 lub M-1 przez cały czas jego pobytu w USA, a pragnie go jedynie odwiedzić, należy podjąć starania o uzyskanie wizy turystycznej (B-2). Wizy F-2 oraz M-2 nie upoważniają do podjęcia pracy w USA

Organizacje międzynarodowe - G-1-4

Wizy tego rodzaju dostępne są dla pracowników i przedstawicieli określonych organizacji międzynarodowych, podróżujących do Stanów Zjednoczonych w celach służbowych:

• Wizy G-1 przeznaczone są dla przedstawicieli organizacji międzynarodowych rządów uznawanych przez USA.
• Wizy G-2 przeznaczone są dla przedstawicieli uznawanych rządów podróżujących tymczasowo do Stanów Zjednoczonych w celu odbycia spotkań w danej organizacji międzynarodowej.
• Wizy G-3 przeznaczone są dla przedstawicieli nieuznawanych rządów lub rządów nie będących członkami organizacji, którzy udają się do Stanów Zjednoczonych w celu odbycia spotkań w danej organizacji międzynarodowej.
• Wizy G-4 przeznaczone są dla osób podróżujących do Stanów Zjednoczonych w celu podjęcia pracy w konkretnej organizacji międzynarodowej, również w ONZ.
• Wizy G-5 - Pomoc domowa / Personel pomocniczy

Wizy dla osób towarzyszących posiadaczowi wizy G lub NATO

Osoby zatrudnione jako personel pomocniczy u posiadacza wiz od G-1 do G-4 mogą ubiegać się o wizę G-5, zaś personel pomocniczy zatrudniony u posiadacza wiz od NATO-1 do NATO-6 o wizę NATO-7. Wniosek o wizę G-5 lub NATO-7 musi być poprzedzony oficjalną prośbą organizacji, przy której akredytowany jest pracodawca.

Dodatkowe wymagania

Osoba ubiegająca się o wizę powinna wykazać, iż otrzyma wynagrodzenie na poziomie stawek obowiązujących w jej zawodzie na terenie USA, oraz że płaca zagwarantuje odpowiedni poziom finansowego zabezpieczenia osób będących na jej utrzymaniu. Ponadto powinna przedstawić umowę podpisaną przez siebie i pracodawcę, która zawiera: godziny pracy, ubezpieczenie medyczne, zobowiązanie do wypłacania pensji w wysokości odpowiadającej jednej z następujących stawek: minimalnej płacy stanowej, minimalnej płacy krajowej, najczęściej stosowanej stawki w danym zawodzie, w zależności od tego, która kwota jest wyższa. Przewidywane odliczenia za posiłki i zakwaterowanie muszą odpowiadać racjonalnym kosztom zaakceptowanym przez pracownika;

Zobowiązanie, że pracownik nie podejmie innego zatrudnienia poza pracą na rzecz tego konkretnego pracodawcy.

Zobowiązanie pracodawcy, że nie będzie przetrzymywać paszportu pracownika.

Ubiegający się o wizy G-5 oraz NATO-7 powinni przedstawić oficjalne prośby od organizacji, przy których akredytowani są ich pracodawcy. Osoby ubiegające się o wizy typu A-3, G-5 i NATO-7 nie wnoszą opłat wizowych. Ta kategoria wizowa obejmuje, m.in kucharzy, lokai, kierowców, pokojówki, gosposie, opiekunki, ogrodników oraz osoby do towarzystwa zatrudnione bezpośrednio przez posiadaczy wiz nie imigracyjnych udających się do USA. Osoby zatrudnione w powyższym charakterze wyjeżdzające do/z pracodawcą posiadającym wizę nieimigracyjną mogą ubiegać się o wizę B-1. Osoby zatrudnione jako personel pomocniczy u zagranicznego dyplomaty lub urzędnika państwowego mogą starać się o wizę typu G-5 lub NATO-7 zależnie od statusu pracodawcy.

Personel pomocniczy wyjeżdżający do/z pracodawcą do USA może ubiegać się o wizę B-1 jeżeli pracownik był zatrudniony poza Stanami Zjednoczonymi u danego pracodawcy co najmniej przez rok do wyjazdu pracodawcy do USA. W przypadku jeżeli stosunek pracy nawiązano bezpośrednio przed złożeniem podania o wizę, pracodawca powinien wykazać, iż przez ostatnie lata regularnie zatrudniał personel pomocniczy na stałe lub sezonowo. Pracownik ma co najmniej roczne doświadczenie jako personel pomocniczy, potwierdzone zaświadczeniami od poprzednich pracodawców. Pracodawca będzie jedynym zatrudniającym oraz zapewni pracownikowi bezpłatne zakwaterowanie, posiłki i przelot w obie strony, zgodnie z warunkami umowy o pracę.

Wizy dla osób towarzyszących obywatelowi USA

Personel pomocniczy wyjeżdżający do/z pracodawcą, obywatelem amerykańskim może kwalifikować się do uzyskania wizy B-1. Dotyczy to sytuacji, gdy pracodawca zamieszkuje poza USA i przyjeżdża na pobyt czasowy do Stanów Zjednoczonych, lub gdy pracodawca bywa oddelegowany do zagranicznego oddziału firmy na dwa lata lub dłużej i przyjeżdża do Stanów Zjednoczonych na pobyt czasowy nie przekraczający czterech lat.  Nie ma możliwości ubiegania się o wizę B-1, jeżeli pracodawca przybywa do Stanów Zjednoczonych z zamiarem pozostania na stałe, mimo iż poprzednio zatrudniał pracownika poza granicami USA.  Ponadto

• stosunek pracy zawiązano przynajmniej sześć miesięcy przed wyjazdem pracodawcy do USA lub pracodawca regularnie zatrudniał personel pomocniczy w takim samym wymiarze za granicą;
• pracownik posiada przynajmniej roczne doświadczenie zawodowe w pracy jako personel pomocniczy, potwierdzone zaświadczeniami od poprzednich pracodawców;
• pracodawca będzie jedynym zatrudniającym oraz zapewni pracownikowi bezpłatne zakwaterowanie, posiłki i przelot w obie strony, zgodnie z warunkami umowy o pracę.

Małżonkowie i dzieci

Małżonkowie i dzieci posiadacza wizy G, aby towarzyszyć mu w podróży, muszą ubiegać się o wizę typu G.

 

Wizy z pozwoleniem na pracę tymczasową H

Osoby udające się do Stanów Zjednoczonych z zamiarem podjęcia pracy tymczasowej w ustalonym wcześniej miejscu pracy powinny posiadać wizy typu H. Zatrudnienie powinno być uprzednio zatwierdzone przez Urząd Imigracyjny (USCIS) na podstawie petycji złożonej na formularzu I-129H przez pracodawcę z USA.

Wizy H-1 przeznaczone są dla osób wykonujących zawody specjalistyczne, udających się do Stanów Zjednoczonych, aby podjąć zatrudnienie u konkretnego pracodawcy. Aby kwalifikować się do uzyskania wizy, należy wykazać się tytułem licencjata, tytułem równoważnym lub wyższym w dziedzinie, w której zatwierdzono zatrudnienie. Przed złożeniem petycji na formularzu I-129H w Urzędzie Imigracyjnym właściwym dla miejsca zatrudnienia, pracodawca powinien złożyć w Ministerstwie Pracy podanie (Labor Conditio Application) przedstawiające warunki umowy i zatrudnienia.

Wizy H-2 przeznaczone są dla pracowników wykwalifikowanych i niewykwalifikowanych, udających się do pracy tymczasowej lub sezonowej do Stanów Zjednoczonych w zawodzie, na który istnieje w USA zwiększone zapotrzebowanie. Przed złożeniem petycji na formularzu I-129H w Urzędzie Imigracyjnym właściwym dla miejsca zatrudnienia, pracodawca powinien uzyskać z Ministerstwa Pracy specjalne zaświadczenie (labour certificaiton), potwierdzające, że w USA brakuje pracowników wykonujących ten rodzaj pracy.

Wizy H-3 przeznaczone są dla osób udających się do Stanów Zjednoczonych na staż, zorganizowany przez pracodawcę w dziedzinie innej niż uzyskane wykształcenie lub szkolenie. Staż nie może być wykorzystany w celu uzupełnienia zatrudnienia ani być stażem, który jest dostępny w kraju pochodzenia stażysty. Pracodawca powinien złożyć petycję na formularzu I-129H w Urzędzie Imigracyjnym właściwym dla miejsca szkolenia.

Wizy H-4 przeznaczone są dla małżonków i dzieci w stanie wolnym poniżej 21 roku życia zamierzających towarzyszyć lub dołączyć w USA do posiadaczy wiz H-1B, H-2, lub H-3. Procedura ubiegania się o wizę jest taka sama: formularz I-797A i B dotyczy również osób towarzyszących. Małżonkowie i dzieci, nie zamierzający stale przebywać z posiadaczem wizy H1B, H2 lub H-3, lecz jedynie odwiedzać go w USA, mogą ubiegać się o wizy turystyczne (B-2). Wiza H-4 nie upoważnia do podjęcia pracy w USA. Aby uzyskać zezwolenie na pracę, należy ubiegać się o odpowiednia wizę pracowniczą.

Staż/Praktyka J,H

Aby zdobyć doświadczenie zawodowe lub odbyć praktykę u amerykańskiego pracodawcy, należy ubiegać się o wizę w ramach programu wymiany (J-1) lub stażu (H-3). Wiza B-2 nie upoważnia do wykonywania wyżej opisanej działalności, nawet w przypadku, gdy wynagrodzenie nie pochodzi ze źródeł w USA.

Pierwszym krokiem do ubiegania się o wizę jest określenie czy przyszły pracodawca należy do sponsorów programu wymiany. Istnieją możliwości odbycia stażu w wielu dziedzinach takich jak kultura, sztuka, środki masowego przekazu, oświata, zarządzanie, biznes, handel i finanse. Jeżeli przyszły pracodawca jest sponsorem programu, wystawia formularz DS-2019, który jest zaświadczeniem o zakwalifikowaniu uczestnika do programu wymiany (Certificate of Eligibility for Exchange Visitor Status), Formularz ten należy przedstawić w trakcie ubiegania się o wizę J-1.

Osoby wyjeżdżające w celu odbycia praktyk lub stażu w firmie amerykańskiej musza dostarczyć na rozmowę z konsulem plan praktyk (formularz DS-7002-Training/Internship Placement Plan).

Jeżeli nie ma możliwości pozyskania sponsora w ramach programu wymiany kulturalno-naukowej, przyszły pracodawca powinien w imieniu osoby ubiegającej się o wizę złożyć petycję o przyznanie statusu stażysty (H-3). W tym celu należy wypełnić formularz I-129H i złożyć go w Urzędzie Imigracyjnym właściwym dla miejsca przyszłego zatrudnienia. Procedura zatwierdzenia petycji trwa kilka miesięcy.

Małżonkowie i dzieci

Małżonkowie i dzieci w stanie wolnym poniżej 21 roku życia zamierzające towarzyszyć posiadaczowi wizy H1B, H2, H-3 lub pragnące do niego dołączyć w USA, mogą ubiegać się o wizę H-4.

 

Wizy dla dziennikarzy i przedstawicieli zagranicznych środków masowego przekazu - I

Przedstawiciele zagranicznych mediów podróżujący do USA w ramach wykonywanego zawodu powinni posiadać wizę I. Wizy służbowe B-1 nie są odpowiednie dla tego rodzaju podróży. Służby imigracyjne mogą ich posiadaczom odmówić prawa wjazdu.

Dziennikarze wykonujący zawód na zasadzie „wolnego strzelca" mogą ubiegać się o wizę I, jeżeli zawarli umowę z konkretną instytucją medialną.

Kto kwalifikuje się do otrzymania wizy I?

Producenci filmowi bądź dystrybutorzy, w tym pracownicy niezależnych wytwórni filmowych, kwalifikują się do ubiegania się o wizę I, jeżeli filmowany materiał zostanie wykorzystany w celu rozpowszechniania informacji bądź emitowania wiadomości. Termin "przedstawiciel zagranicznych środków masowego przekazu" obejmuje znaczeniem, lecz nie ogranicza się do przedstawicieli prasy, radia, telewizji, których działalność jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania danego medium, jak np.: reporterów, członków ekip filmowych, wydawców, itd. O wizę I mogą ubiegać się wyłącznie osoby wykonujące działanie powszechnie kojarzone z dziennikarstwem. Dla osób wykonujących pracę w zawodzie korektora tekstu, bibliotekarza, scenografa przeznaczone są wizy O, P lub H.

Podania o wizę I w wielu przypadkach rozpatrywane są indywidualnie, w szerszym kontekście. Aby określić czy dana osoba kwalifikuje się do uzyskania takiej wizy, brane są pod uwagę następujące kryteria: czy prowadzona działalność z zasady ma charakter informacyjny i czy związana jest z procesem zbierania informacji. Osoby relacjonujące zdarzenia, w tym wydarzenia sportowe, wykonują pracę o charakterze informacyjnym, a zatem kwalifikują się do ubiegania się o wizę I. Osoby przedstawiające zdarzenia fikcyjne lub odgrywane (nawet jeśli odbywa się to bez scenariusza, jak w przypadku telewizyjnych programów na żywo i quizów) nie mogą uzyskać wizy I, ponieważ takie programy pozbawione są zazwyczaj czynnika informacyjnego. W świetle prawa imigracyjnego twórcy takiej produkcji nie zaliczają się do kategorii dziennikarzy. Podobnie traktowane są materiały o charakterze dokumentalnym, polegające na odtwarzaniu zdarzeń i odgrywaniu ich przez aktorów. Członkowie ekip filmowych pracujących przy tworzeniu takich programów nie kwalifikują się do uzyskania wizy I, mogą natomiast ubiegać się o odpowiednie wizy pracownicze O, P lub H.

Aby zrealizować w USA film będący produkcją komercyjną bądź rozrywkową, wymagane jest posiadanie odpowiedniej wizy pracowniczej O, P lub H. Wydanie tego typu wizy możliwe jest po uzyskaniu pozwolenia na pracę oraz zatwierdzenie petycji przez Urząd Imigracyjny (USCIS) w Stanach Zjednoczonych. W chwili składania petycji Urząd Imigracyjny określa kategorię wizową właściwą dla konkretnego projektu

Dziennikarze pracujący poza USA na rzecz amerykańskiego koncernu wydawniczego lub innego, związanego ze środkami masowego przekazu, mogą ubiegać się o wizę I, jeżeli podróż do Stanów Zjednoczonych związana jest wyłącznie z relacjonowaniem dla odbiorców zagranicznych wydarzeń odbywających się w USA, a wyjazd sponsoruje dotychczasowy pracodawca. Wiza pracownicza O lub H wymagana jest w przypadku dziennikarza udającego się do Stanów Zjednoczonych na zastępstwo lub by wspomóc amerykańskiego kolegę relacjonującego zdarzenia w USA.

Małżonkowie i dzieci

Małżonkowie i dzieci w stanie wolnym, poniżej 21 roku życia, pragnący towarzyszyć posiadaczowi wizy I lub dołączyć do niego w USA, mogą ubiegać się o wizę I przeznaczoną dla członków rodziny posiadacza wizy I. Członkowie rodziny nie zamierzający stale przebywać razem z posiadaczem wizy I, lecz jedynie odwiedzać go w USA, mogą ubiegać się o wizy turystyczne B-2. Wiza I nie upoważnia członków rodziny do podjęcia zatrudnienia.

Uczestnicy wymiany kulturalno-naukowej J-1

Wizy J-1 przeznaczone są dla osób pragnących podjąć w Stanach Zjednoczonych zatrudnienie, staż lub prowadzić badania na wcześniej ustalonych warunkach w ramach zatwierdzonego programu sponsorowanego przez placówki oświatowe lub organizacje typu non-profit. Do programów kwalifikują się:

• Studenci studiów podyplomowych,
• Absolwenci medycyny udający się do USA w celu zdobycia specjalizacji,
• Stypendyści tymczasowo zasilający kadry uniwersyteckie i zapraszani przez uniwersytety lub uczestnicy szkoleń biznesowych,
• Ponadto działa kilka programów wymiany dla młodzieży, w tym program „Praca i Podróże" (Work and Travel), staże dla studentów uniwersyteckich oraz dla opiekunek do dzieci (program Au Pair). Centrum Doradztwa Edukacyjnego przy Polsko-Amerykańskiej Komisji Fulbrighta udostępnia listę programów wymiany do Stanów Zjednoczonych.
• Opiekunki do dzieci (Au Pair) zamierzające podjąć zatrudnienie w USA w ramach oficjalnie zatwierdzonego programu wymiany kulturalno-naukowej, w wieku 18-26 lat maksymalnie przez rok. Opieka nie może przekraczać dziesięciu godzin dziennie ani czterdziestu pięciu godzin tygodniowo. Opiekunowie muszą swobodnie posługiwać się językiem angielskim w mowie oraz zdobyć w oficjalnej placówce oświatowej w USA przynajmniej sześć punktów akademickich.
• Lekarze - aby wykonywać zawody medyczne lub ukończyć studia medyczne w USA, określona grupa lekarzy cudzoziemców musi zdać część I i II egzaminu organizowanego przez Krajową Radę Egzaminatorów Medycznych tzw. National Board of Medical Examiners (NBME) lub inny egzamin równoważny.

Małżonkowie i dzieci

Współmałżonkowie i dzieci stanu wolnego poniżej 21 roku życia, którzy chcą towarzyszyć lub dołączyć w późniejszym terminie do posiadacza wizy J-1 w trakcie trwania jego programu, mogą ubiegać się o wizę J-2,w zależności od kategorii programu. Sponsor musi wystawić osobne formularze DS-2019, które są niezbędne do ubiegania się o wizę J-2. Należy również przedstawić kopię wizy J-1 głównego wnioskodawcy oraz dowód pokrewieństwa.

Dzieci poniżej 21 roku życia posiadające wizę J-2 mogą uczęszczać do szkoły w USA i nie muszą ubiegać się o wizę studencką F.

Wjazd do USA i długość pobytu

Posiadacz wizy J-1 może wjechać do Stanów Zjednoczonych do 30 dni przed datą rozpoczęcia programu wskazaną na formularzu DS-2019. Okres trzydziestodniowy nie odnosi się do osób, które przerwawszy pobyt, wracają do USA by kontynuować uczestnictwo w programie. Posiadacz wizy J-1 może pozostać w USA maksymalnie 30 dni od daty zakończenia programu, wskazanej na formularzu DS-2019. Aby przedłużyć pobyt, należy ubiegać się zmianę statusu w USA lub przedłużenie prawa pobytu. Odpowiednie wnioski można składać w urzędzie imigracyjnym właściwym dla miejsca zamieszkania.

Dodatkowe procedury i opłaty

Aby ubiegać się o wizę J-1 należy uzyskać od organizacji zapraszającej formularz DS-2019 (Certificate of Eligibility for Exchange Visitor status). Wiza J-2 jest ważna tylko z formularzem DS.-2019.

Zanim będzie można wydać wizę typu J, amerykańska organizacja lub instytucja, która wystawiła formularz DS-2019 zobowiązana jest do zarejestrowania uczestnika programu w elektronicznym systemie SEVIS. Wiza nie może być wydana, jeżeli informacje zawarte na formularzu DS-2019 nie zostały wprowadzone do systemu. Za rejestrację formularza DS-2019 wnosi się dodatkową opłatę. Opłata musi zostać uiszczona przed spotkaniem z konsulem. Bezzwrotną, jednorazową opłatę wnosi się każdorazowo za uczestnictwo w danym programie wymiany. Jej ważność wygasa wraz ze zmianą lub utratą statusu prawnego uczestnika wymiany.

Osoby zaproszone przez rząd Stanów Zjednoczonych, które biorą udział w programach oznaczonych: G-1, G-2, G-3, G-7 są zwolnione z opłaty SEVIS.

Osoby ubiegające się o wizy J-2 są zwolnione z opłaty SEVIS, mimo że ich formularze DS-2019 mają swoje własne numery.

Opłata SEVIS wynosi 180 USD. W przypadku uczestników niektórych programów wymiany krótkoterminowej - opiekunek „Au Pair”, uczestników programu „Praca i Podróże” (Work and Travel), wychowawców na obozach (Camp Counselor) - 35 USD.

Informacje o sposobie wnoszenia tej opłaty zamieszczone są na stronie internetowej www.fmjfee.com Departamentu Bezpieczeństw

Wymagane jest, aby uczestnik programu wymiany kulturalno-naukowej zamieszkiwał poza Stanami Zjednoczonymi (w kraju pochodzenia lub ostatniego stałego pobytu) przez dwa lata po zakończeniu programu, jeżeli program wymiany, w którym uczestniczył został sfinansowany w całości bądź częściowo, bezpośrednio lub pośrednio przez rząd Stanów Zjednoczonych lub przez rząd kraju, z którego pochodzi, lub rząd kraju, w którym ostatnio na stałe zamieszkiwał.

Uczestnik programu, który przybył do USA, by uzyskać specjalizację medyczną lub staż nie jest objęty wymogiem zamieszkiwania w kraju pochodzenia ze względu na zapotrzebowanie na specjalistyczną wiedzę lub umiejętności.

Uczestnik wymiany nie ma prawa zmiany statusu na wizę typu H, L, K, ani do ubiegania się o wizę imigracyjną dopóki nie powróci do swego kraju lub kraju, w którym ostatnio na stałe zamieszkiwał przynajmniej na dwa lata lub nie otrzyma zgody na uchylenie tego przepisu.

 

Pracownicy oddelegowani do zagranicznego oddziału firmy - L

Wiza L-1 przeznaczona jest dla pracowników międzynarodowych firm tymczasowo oddelegowanych do oddziału macierzystego bądź filii swojej firmy w USA. Może to być firma ze Stanów Zjednoczonych lub koncern zagraniczny. Do ubiegania się o wizę kwalifikują się osoby na stanowisku kierowniczym lub wymagającym specjalistycznej wiedzy. Stanowisko zajmowane za granicą nie musi być zbieżne ze stanowiskiem w firmie w USA. Osoby te muszą udokumentować, że były zatrudnione w danej firmie poza USA w sposób nieprzerwany przez przynajmniej rok, a praca ta miała miejsce w ciągu ostatnich trzech lat.

Zatrudnienie powinno być uprzednio zatwierdzone przez Urząd Imigracyjny w USA na podstawie petycji złożonej przez pracodawcę na formularzu I-129 L. Niektóre firmy starające się o wizę L1 dla pracowników, mogą złożyć petycję ogólną (blanket petition). Petycja ogólna (blanket petition) przeznaczona jest głównie dla korporacji o zróżnicowanej strukturze, z wieloma jednostkami współpracującymi. Taką petycją może być objęta kadra zarządzająca, kierownicza oraz pracownicy posiadający wiedzę specjalistyczną, wytypowani do pracy w oddziale.

Wizy L-1 przeznaczone są również dla określonych pracowników międzynarodowych korporacji, którzy podróżują do Stanów Zjednoczonych, aby założyć firmę, oddział firmy lub filię. W chwili składania petycji korporacja powinna udokumentować, iż zabezpieczyła odpowiednie pomieszczenia na działalność, i że w ciągu roku od zatwierdzenia petycji utworzy stanowisko menadżera bądź dyrektora. W przypadku petycji na osobę posiadającą specjalistyczną wiedzę, składający petycję powinien wykazać, że posiada środki na wynagrodzenie pracownika oraz na rozpoczęcie działalności gospodarczej w Stanach Zjednoczonych. Petycja na kwalifikującego się pracownika może być złożona na okres nie przekraczający roku. Aby po upływie roku uzyskać zezwolenie na przedłużenie prawa pobytu dla pracownika, firma powinna udowodnić, iż prowadzi deklarowaną wcześniej działalność.

Wymagane dokumenty

Osoby starające się o wizy typu L, oprócz wymaganych dokumentów, muszą uzyskać petycję (formularz I-129) zatwierdzoną przez Urząd Imigracyjny (USCIS). Podczas rozmowy z konsulem należy podać numer petycji z formularza I-129. Formularz I-797 nie jest wymagany.

Osoby ubiegające się o wizy L-1 w ramach petycji ogólnej (blanket petition) muszą przedstawić kopię formularza I-797 (Notice of Action – zawiadomienie o zatwierdzeniu petycji ogólnej) oraz 3 kopie formularza I-129S (Nonimmigrant Petition Based on Blanket L Petition.

Osoby ubiegające się o wizy L-1 w ramach petycji ogólnej (blanket petition) w dniu rozmowy z konsulem w kasie Ambasady wnoszą opłatę w wysokości 500 USD za weryfikację danych oraz opłatę w wysokości 2250 USD (Border Security Act Fee) jeżeli na petycji zaznaczono, że opłata ta jest wymagana.

Małżonkowie i dzieci

Małżonkowie i dzieci w stanie wolnym poniżej 21 roku życia pragnący towarzyszyć posiadaczowi wizy L-1 lub dołączyć do niego w USA mogą ubiegać się o wizę L-2. Członkowie rodziny nie zamierzający stale przebywać z posiadaczem wizy L-1, lecz jedynie go odwiedzać w USA, mogą ubiegać się o wizy turystyczne B-2. Małżonkowie posiadający wizy L-2 mogą ubiegać się o pozwolenie na pracę.

Osoby o wyjątkowych uzdolnieniach oraz artyści i pracownicy sceny lub estrady

Wizy O

Wizy O-1 umożliwiają wjazd na teren USA osobom wykazującym wyjątkowe uzdolnienia w dziedzinach takich jak: nauka, sztuka, edukacja, biznes i sport oraz posiadającym szczególne osiągnięcia w kinematografii i produkcji telewizyjnej. Przyznawane są uczestnikom konkretnych wydarzeń, takich jak występy artystyczne, czy seria wykładów. Wizy O-1 przyznawane są indywidualnie.  

W przypadku sportowców i uczestników wydarzeń artystycznych: osoby będące integralną częścią zespołu, posiadające umiejętności trudne do zastąpienia przez pracowników lokalnych w USA mogą ubiegać się o wizę O-2 aby towarzyszyć posiadaczowi wizy O-1.

Wizy P

Wizy P-1 przyznawane są określonym sportowcom, występującym artystom oraz osobom towarzyszącym artystom podczas występów. Kategoria wizowa P-1 będzie odpowiednia dla większości muzyków, aktorów oraz innych artystów, którzy zamierzają występować w Stanach Zjednoczonych. W przypadku osób udających się do USA na występy, wiza wydawana jest uczestnikom konkretnego wydarzenia. Natomiast sportowcy mogą uzyskać wizę pięcioletnią, jeśli ubiegają się indywidualnie lub sześciomiesięczną w przypadku wyjazdu drużynowego.

Wiza P-2 umożliwia wjazd na teren USA osobom udającym się na występy indywidualnie lub grupowo w ramach wymiany artystycznej pomiędzy instytucjami w USA i za granicą.

Wiza P-3 przeznaczona jest dla artystów udających się do USA indywidualnie bądź zespołowo na występy lub warsztaty artystyczne o charakterze uznawanym za unikatowy.

Sponsor powinien złożyć petycję na formularzu I-129 O lub P w Urzędzie Imigracyjnym (USCIS) w USA. W przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą lub posiadających agenta, aranżującego w ich imieniu krótkoterminowe kontrakty z wieloma pracodawcami, petycję może złożyć agent. Agent może złożyć petycję również w imieniu zagranicznego pracodawcy.

Decyzję w sprawie kwalifikacji do kategorii wizowej O lub P podejmuje USCIS.

Wymagane dokumenty

Osoby starające się o wizy typu O i P, oprócz wymaganych dokumentów, muszą uzyskać petycję (formularz I-129) zatwierdzoną przez Urząd Imigracyjny (USCIS).

Ważna informacja: Podczas rozmowy z konsulem należy podać numer petycji z formularza I-129. Formularz I-797 nie jest wymagany.

Małżonkowie i dzieci

Małżonkowie i dzieci w stanie wolnym, które nie ukończyły 21 lat, jeśli chcą towarzyszyć lub dołączyć do posiadacza wizy O lub P w USA, mogą ubiegać się o wizy O-3 lub P-4. Posiadacz wizy O lub P musi wykazać, ze będzie mógł zapewnić utrzymanie rodzinie w USA. Wizy O-3 oraz P-4 nie upoważniają, do podjęcia pracy w USA. Należy ubiegać się o właściwy rodzaj wizy pracowniczej, aby móc podjąć pracę w USA.

Uczestnicy Wymiany Kulturalnej - Q

Osoby udające się do USA w ramach programu międzynarodowej wymiany kulturalnej powinny ubiegać się o wizę Q. Program ma na celu organizację praktycznych szkoleń, a także pracy związanej z prezentowaniem różnych aspektów narodowej kultury.

Uczestnicy programu powinni posiadać petycję I-129Q zatwierdzoną wcześniej przez Urząd Imigracyjny (USCIS). Petycję składa sponsor.

Petycja składana jest za każdym razem, gdy spełniający wymagania pracodawca zamierza zatrudnić dodatkowe osoby w ramach programu.

Jak mogę się ubiegać o wizę Q?

Aby złożyć petycję w Urzędzie Imigracyjnym (USCIS), jego organizator oraz uczestnik powinni spełniać następujące warunki:

Program wymiany:

• Zajęcia promujące kulturę powinny odbywać się w szkole, muzeum, firmie lub innej placówce, dla której przybliżanie kultury danego kraju stanowi integralną część działalności.
• Element kulturowy stanowi podstawową i integralną część wykonywanej pracy lub prowadzonego szkolenia i ma na celu prezentację zwyczajów, tradycji, filozofii oraz spuścizny historycznej, danego kraju.
• Charakter szkolenia lub pracy wykonywanej przez uczestnika nie może być pozbawiony elementów prezentacji kulturowej kraju jego pochodzenia.
• Organizator programu powinien udowodnić swoją zdolność do profesjonalnej organizacji programu oraz do zapewnienia jego uczestnikom wynagrodzenia na poziomie odpowiadającym lokalnym stawkom płac dla osób na podobnych stanowiskach.
• Uczestnik programu powinien ukończyć 18 lat, posiadać kwalifikacje umożliwiające wykonanie przewidzianych zadań oraz odpowiednie umiejętności komunikacyjne, aby efektywnie prezentować poszczególne aspekty swojej narodowej kultury.

Petycja na wizę Q zatwierdzana jest na 15 miesięcy lub na czas trwania programu, jeśli jest on krótszy. Posiadacz wizy Q, który przebywał w USA w okresie 15 miesięcy nie może otrzymać kolejnej takiej wizy przed upływem roku od chwili opuszczenia Stanów Zjednoczonych.

Po zatwierdzeniu petycji Q na daną osobę, Urząd Imigracyjny wysyła powiadomienie do instytucji, która ją złożyła, jak również do Ambasady. Można się wówczas umówić na spotkanie z konsulem

Małżonkowie, Dzieci, Partnerzy

Prawo imigracyjne nie przewiduje pochodnej kategorii wizowej dla małżonków i dzieci posiadacza wizy Q. Rodzina może być razem w USA, o ile jej członkowie kwalifikują się do uzyskania wizy na zasadach ogólnych (jeśli np. planują pracę w USA powinni ubiegać się o wizę pracowniczą , a w przypadku pobierania nauki - o wizę studencką). Jeśli nie mają zamiaru podjąć nauki lub pracy w USA, pozostaje wiza turystyczna (B-2). Podczas ubiegania się o swoje wizy nieimigracyjne powinni załączyć do wniosku kopię wizy Q małżonka/rodzica.

Wizy dla przedstawicieli kościoła i innych organizacji religijnych - R

Kto może ubiegać się o wizę?

Duchowni, świeccy pracownicy kościoła oraz organizacji religijnych mogą ubiegać się o wizy pracownicze typu R, jeżeli przez co najmniej dwa lata bezpośrednio poprzedzające dzień złożenia wniosku, byli członkami wspólnoty wyznaniowej, która jest organizacją nie nastawioną na zysk i zarejestrowaną w USA.

Osoby ubiegające się o wizy R muszą udawać się do USA wyłącznie, aby:

• Wypełniać posługę duszpasterską w organizacji religijnej danego kościoła.
• Prowadzić działalność związaną z posługą religijną lub pracować w organizacji religijnej należącej do danego kościoła.
• Wypełniać pracę na rzecz instytucji lub organizacji religijnej należącej do danego kościoła, lub dla oficjalnie zarejestrowanej organizacji zrzeszonej wkościele.
• Organizacje religijne oficjalnie uznane w USA muszą posiadać zaświadczenie o zwolnieniu z obowiązku odprowadzania podatków i podlegać artykułowi 501(c)(3) kodeksu skarbowego (Internal Revenue Code) z 1986.

Dla osób starających się o wizę R-1 pracodawcy muszą złożyć petycję na formularzu I-129 w urzędzie imigracyjnym (USCIS) i zarejestrować ją w systemie PIMS (Petition Information Management Service). Listy zapraszające z organizacji religijnych nie są wystarczające.

Zezwolenie na pobyt w USA dla duchownych i pracowników religijnych posiadających wizy R wydawane jest na okres do trzech lat. Pracodawcy mogą złożyć petycję o przedłużenie zezwolenia na pobyt. Całkowity okres pobytu w USA nie może jednak przekroczyć pięciu lat.

Małżonkowie, dzieci

Małżonkowie i dzieci w stanie wolnym poniżej 21 roku życia pragnący towarzyszyć posiadaczowi wizy R lub dołączyć do niego w USA, mogą na czas jego pobytu ubiegać się o wizę R-2 Członkowie rodziny nie zamierzający zamieszkiwać razem z posiadaczem wizy R, lecz jedynie odwiedzać go w USA, mogą ubiegać się o wizy turystyczne B-2. Wiza R-2 nie upoważnia do podjęcia zatrudnienia w USA.

 

Dzieci podróżujące do USA

Składanie wniosku o wizę dla dziecka

Dzieci poniżej 14-tego roku życia nie muszą zazwyczaj zgłaszać się osobiście na rozmowę z konsulem w sprawie wizy.

Jeżeli jedno z rodziców posiada ważną amerykańską wizę nieimigracyjną, rodzina wraz z dzieckiem przebywa aktualnie w Polsce, a dziecko ubiega się o taką samą kategorię wizową jaką posiada rodzic, wymagane dokumenty dla dziecka prosimy przesłać korzystając z usług kurierskich. Prosimy o załączenie kopii wizy rodzica do dokumentów dziecka. W przypadku gdy oboje rodzice posiadają ważne wizy, zalecamy dołączenie kopii wiz obojga rodziców do podania dziecka. W podaniu wizowym dziecka rodzice powinni jasno zaznaczyć, czy dziecko podróżuje z jednym, czy z dwojgiem rodziców.

Jeżeli nazwiska rodzica i dziecka są różne, należy dostarczyć odpis zupełny aktu urodzenia lub postanowienie sądowe o adopcji.

Proces wizowy może trwać do 10 dni roboczych. Konsulat zastrzega sobie prawo do wezwania na indywidualną rozmowę z konsulem każdej osoby starającej się o wizę.

Gdy dziecko podróżuje tylko z jednym rodzicem lub z opiekunem, osoba towarzysząca dziecku powinna posiadać pisemną zgodę drugiego rodzica (lub obojga rodziców) na jego wyjazd poza granice kraju.

Zalecane jest, aby oświadczenie było napisane w języku angielskim, potwierdzone notarialnie i zawierało stwierdzenie; „Potwierdzam, że moja żona/ mój mąż/inna osoba podróżuje poza granice kraju z moim synem/córką i wyrażam na to zgodę” (“I acknowledge that my husband/wife/other person is traveling with my son/daughter out of the country and has my permission to do so”).

Rodzice dziecka mogą również rozważyć udzielenie pełnomocnictwa tymczasowemu opiekunowi na wypadek nieprzewidzianych okoliczności medycznych, jakie mogą się zdarzyć na terytorium Stanów Zjednoczonych. W przypadku, gdy opiekę prawną nad dzieckiem sprawuje tylko jeden rodzic dokumenty, które to potwierdzają, takie jak postanowienie sądu dotyczące władzy rodzicielskiej, akt urodzenia dziecka wskazujący tylko jednego rodzica, akt zgonu itp. będą przydatne w podróży.